Szerzenie się pandemii COVID-19 może być bardzo stresujące dla wielu osób. Strach i obawy przed chorobą mogą przytłaczać zarówno dorosłych, jak i dzieci. Dlatego ważna jest znajomość sposobów radzenia sobie z tym obciążeniem.
Większości osób stres towarzyszy codziennie . Może być on spowodowany brakiem czasu, mnóstwem obowiązków, trudnościami w domu, presją w pracy czy szkole, krytycznymi uwagami ze strony otoczenia. Nasza uwaga skupia się wtedy na tym, co aktualnie nas stresuje.
W walce z koronawirusem jesteśmy zmuszeni do ograniczenia kontaktów społecznych, zachowania dystansu społecznego lub zupełnej izolacji w celu spowolnienia rozprzestrzeniania się choroby. Spędzanie dni lub tygodni w domu przy ograniczonych sposobach radzenia sobie z trudnymi emocjami, ograniczonej stymulacji zmysłowej i kontaktach społecznych może mieć negatywny wpływ na zdrowie psychiczne wielu z nas.
Typowe źródła stresu w tym okresie obejmują spadek znaczących działań, bodźców sensorycznych, wsparcia i zaangażowania społecznego; obciążenie finansowe związane z niezdolnością do pracy oraz brak dostępu do typowych strategii radzenia sobie, takich jak spotkania z rówieśnikami, chodzenie na siłownię lub udział w nabożeństwach .
Jak zachować równowagę, kiedy nie możemy wykorzystać tych strategii wsparcia społecznego?
Co możemy zrobić, jak sobie radzić ?
Ograniczmy wiadomości do wiarygodnych źródeł.
Ważne jest, aby uzyskiwać dokładne i aktualne informacje na temat zdrowia publicznego dotyczące COVID-19, ale zbyt duża ekspozycja na medialne relacje o wirusie może zwiększać uczucie strachu i niepokoju.
Ustalmy regularne codzienne czynności .
Utrzymanie codziennej rutyny może pomóc szczególnie dzieciom, ale także dorosłym zachować porządek i cel w ich życiu, pomimo nieznajomości izolacji i kwarantanny. Rutyna wpływa na poczucie bezpieczeństwa.
Zachowajmy kontakty społeczne.
Rozmawiajmy ze swoimi bliskimi, znajomymi przez telefon i używając komunikatorów. Starajmy się rozmawiać także na tematy niezwiązane z wirusem, pandemią, chorobami.
Chcemy mieć poczucie wspólnoty, zrozumienia, akceptacji naszych emocji (również lęku).Rozmawiajmy , ale też starajmy się nie obciążać nadmiernie innych swoim lękiem, nie nakręcajmy wzajemnie spirali paniki.
Starajmy się zachować poczucie humoru
Obśmianie pewnych trudności, tematów tabu lub kłopotliwych jest mechanizmem obronnym i reakcją obniżającą poziom lęku. Jednocześnie okażmy empatię osobom, u których stwierdzono wirusa. Nie bagatelizujmy lęku jego najbliższych
Zadbajmy o siebie
Dbajmy o zrównoważoną dietę (oczywiście w miarę możliwości i dostępu do produktów) i odpowiednią ilość snu. Wypoczęty i dobrze odżywiony organizm jest silniejszy. Również psychicznie.
Opracowała: Renata Graba
W opracowaniu wykorzystano materiał zawarty w artykule Dominiki Miedzińskiej-Golczyk – „Psycholog o lęku w czasach pandemii. Jak sobie z nim radzić?”
